Mahiwaga talaga ang pagtawag satin ng Ama sa kanyang Iglesia, minsan
napakabigat ng kapalit, ang pamilya mo, ang buhay mo, ang sarili mo,
halos di mo makaya, minsan may nangyayari na yun pala ang dahilan kung
bakit ka tinawag malalaman mo nalang pag nasa loob kana ng Iglesia,
Hindi tayo ang lumapit sa Kanya, ang Ama ang tumawag sa atin upang maging kanyang bayan, napakabuti talaga
ng Ama, walang kasing buti. Kapalit man nito ay dati mong buhay sa labas na puno ng karangyaan at kalayawan na nagpapasaya sa sanlibutan. ang
hirap diba? pero may pangako ang Diyos, Sya pa ang nangako, grabe
pagmamahal ng Ama, ikaw na tinawag, ikaw pa ang pangangakuan, aalalayan
ka ng Panginoon sabi Nya. (1cor 1:8) kalakasan, katatagan at kaaliwan ang
ipagkakaloob Nya,
Mahirap ang mga pagsubok pero di ka Nya pababayaan hanggang
malampasan mo ang mga pagsubok kahit sa isip mo gusto mo nang umuron
dahil sa persekyusyon, bibigyan ka Niya ng tapang at di ka pababayaan "
Sabi Nya, magpaka~tapang kayo, lakasan ninyo ang inyong loob, huwag kayong matakot
sa kanila pagkat sasamahan kayo ni Yahweh hindi Nya kayo pababayaan
(deu 31:6) at lubus na kaligayahan sa piling ng Ama, ang iyong matatamo
Paminsan minsan mararamdaman mo ang sakit at hirap dahil may naiwan
ka sa labas ng Iglesia at di mo sila nakasama, pero may pag~asa na
balang araw makakasama mo din sila.
Puno ng pagsubok ang Iglesia pero. may kagalakan sa gitna man ng
pagsubok (James 1:2-4) punung puno ng pag~asa, yan ang nagpapatatag sa mga Iglesia Ni Cristo, Pag~asa at Pananampalataya. Pag~asa na marating ang Bayang Banal at doon manahan kasama ng Ama at ng Panginoong Jesus Cristo.
No comments:
Post a Comment